Yaşam-ölüm-doğum döngüsünü pek çok şeyde görebiliriz. Bugün bana bunu adaçayım hatırlattı yeniden. Bir arkadaşımın verdiği adaçayı havalar soğunca cansızlaştı ben de onu içeri aldım. Önce sevgili kedim Bella gidip gelip bir ısırık aldı, sonra da bir gün oğlum koşarken düşürdü ve saksısı kırıldı. Bu sefer o an yedekte saksım olmadığı için onu alel acele bir karıştırma kabına aktardım 😂🙈ve yeni yeri olan mutfağa taşıdım. Henüz başka saksıya aktarmadım çünkü tekrardan bir şeyini daha değiştirmek istemedim. Bu güzellik bugün bana yeni verdiği filizleri gösterdi 😇 Pek sevindim. Eski dökülmeye yüz tutmuş yaprakları kurutuyorum onları pek çok şeye kullanıyorum. Gördüğünüz gibi çiçeğin bir sorunu yoktu, sadece çevresinin ve koşullarının değişmesine ihtiyaç vardı. Yaprakları eskidikçe atıyor ve yerine yenileri geliyor. Ondan ümidimi kaybetmedim ve ona elimden gelen en iyi ortamı sağladım. O da beni hem besliyor hem de hayatla ilgili pek çok şey gösteriyor. Sizce de öyle değil mi?